Spaans oefenen op La Rambla

Ik sla linksaf La Rambla op, dé boulevard van Barcelona. De zon recht boven mij aan de hemel, de mensenmassa is immens. Ik ben vandaag niet de enige die vanaf Plaça de Catalunya dwars door het oude centrum van de stad naar de haven slentert. De zweetdruppels staan op mijn hoofd. Ik besluit om te rusten en plof neer op een bankje.

Honderden, nee duizenden mensen, wandelen voorbij. Ik studeer pas enkele weken Spaans maar pik toch een aantal woorden op. Een bejaard stel heeft een discussie over het avondeten. ‘Yo cocino’, (Ik kook) schreeuwt de vrouw. ‘Bien’, zegt de man. Hij trekt zijn wenkbrauwen op, stopt zijn handen in zijn zakken en schudt zijn hoofd. Ik glimlach.

Het is kwart over acht (Son las ocho y cuarto) en ik besluit naar mijn appartement te reizen. Voor het gemak pak ik de bus. ‘Quisiera un billete de ida’, vraag ik. Op het gezicht van de buschauffeur verschijnt een lach. ‘Me gusta tu acento’, zegt ie. Ik word rood. Doe ik het niet goed? Of vind hij het knap dat ik al een aantal woorden Spaans spreek? ‘Gracias’, antwoord ik. ‘You are doing good’, zegt hij op zijn beste Engels met een prachtig Spaans accent. Ik knik en loop grinnikend de bus in.

Eenmaal in het hotel lig ik heerlijk bij te komen in mijn bed. Zoals elke avond leer ik nog een aantal woorden die ik heb opgeschreven van Espaans.nl. Ik merk dat ik steeds meer woorden ga herkennen en dat ik ook al meer Spaans durf te praten.

De volgende dag ga ik terug. Ik zoek naar mijn bankje. Bezet. Op het volgende bankje zit een blonde dertiger. Ik schuif naast haar en pak mijn kladblok. Geconcentreerd luister ik naar de voorbij wandelende Spanjaarden. Ik schrijf alle woorden op die ik herken. Dat zijn er verbazingwekkend veel. Ik trek de aandacht van de vrouw. Ze wijst naar mijn pen en kladblok en vraagt wat ik doe. Ik antwoord in het Spaans: ‘Yo estudio español. Yo ……’ Daar zijn mijn rode wangen weer.

Ik maak mijn zin af in het Engels en besef dat ik nog heel veel moet doen om de Spaanse taal onder de knie te krijgen. Een kwestie van herhalen en durven spreken. Het gaat me lukken. Dat weet ik zeker!

– Door Jelle Veenstra